Analiza i modelowanie procesów obróbki plastycznej

obowiązkowe

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom podstaw wiedzy z zakresu teorii procesów obróbki plastycznej.

C2. Zapoznanie studentów z metodami analizy i modelowania procesów obróbki plastycznej.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru podstawowych parametrów oraz modelowania wybranych procesów obróbki plastycznej.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień z zakresu algebry, mechaniki, wytrzymałości materiałów i inżynierii wytwarzania.

2. Znajomość zagadnień z zakresu materiałoznawstwa, w tym współczesnych materiałów metalowych.

3. Podstawowe umiejętności w obsłudze komputerów.

4. Umiejętność samodzielnego poszerzania wiedzy, w tym korzystania z różnych źródeł informacji.

Teoria procesów obróbki plastycznej. Metody analizy i modelowania procesów obróbki plastycznej.

1. Bednarski T.: Mechanika plastycznego płynięcia w zarysie. Wyd. PWN, Warszawa, 1995.

2. Sińczak J.: Podstawy procesów przeróbki plastycznej. Wydawnictwo Naukowe Akapit, Kraków, 2010.

3. Wasiunyk P.: Teoria procesów kucia i prasowania . Wyd. WNT, Warszawa, 1982.

4. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna metali, PWN, Warszawa 1986.

5. Pater Zb., Samołyk G.: Podstawy teorii i analizy obróbki plastycznej metali, Politechnika Lubelska, Lublin 2011.

6. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa 1972.

7. Bathe K.J.: Finite Element Procedures, Prentice Hall 1996, Upper Sadle River, New Jersey 07458.

8. ADINA Theory and Modeling Guide, ADINA R & D, Inc.

EU 1 – student posiada wiedzę z zakresu teorii procesów obróbki plastycznej, zna tendencje i kierunki rozwoju obróbki plastycznej,

EU 2 – student zna i rozumie pojęcia związane z modelowaniem i symulacją komputerową wybranych procesów wytwarzania,

EU 3 – student potrafi dokonać analizy wybranego procesu obróbki plastycznej, wyznaczyć jego podstawowe parametry oraz właściwie zastosować MES do jego symulacji oraz zinterpretować otrzymane wyniki.

F1. – obecność na zajęciach laboratoryjnych,

F2. – ocena z wykonania zadań objętych programem przedmiotu,

F3. – ocena z opracowania symulacji wybranego procesu wytwarzania i sposobu jej prezentacji,

P1. – zaliczenie laboratorium na podstawie spełnienia warunków (łącznie):

- otrzymanie pozytywnej oceny z opracowania symulacji wybranego zagadnienia i sposobu jej prezentacji,

- otrzymanie pozytywnych ocen z wykonania wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych,

- min. 90% obecności na zajęciach laboratoryjnych.

P2. – pozytywna ocena z opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu.

Przekazanie studentom podstaw wiedzy z zakresu teorii procesów obróbki plastycznej.

Zapoznanie studentów z metodami analizy i modelowania procesów obróbki plastycznej.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru podstawowych parametrów oraz modelowania wybranych procesów obróbki plastycznej.

Stan naprężenia. Tensor naprężenia. Niezmienniki stanu naprężenia. Naprężenia główne. Koło Mohra. Gwiazda naprężeń. Równania różniczkowe równowagi. Stan odkształcenia. Tensor odkształcenia. Niezmienniki stanu odkształcenia. Koło Mohra. Gwiazda odkształceń. Prędkość odkształcenia. Stan sprężysty. Związki między naprężeniem a odkształceniem. Energia odkształcenia sprężystego. Wytężenie odkształcanego metalu. Wybrane hipotezy wytężeniowe. Wykresy stanów mechanicznych. Stan plastyczny. Krzywa płynięcia materiału. Miary odkształcenia plastycznego. Hipotezy umocnienia. Związki między naprężeniem a odkształceniem w zakresie dużych odkształceń, Praca odkształcenia plastycznego. Tarcie w obróbce plastycznej. Modele tarcia w analizie procesów obróbki plastycznej. Metody wykorzystywane do oceny tarcia. Tarcie w typowych procesach obróbki plastycznej. Mechanizm plastycznego odkształcenia metali. Rozdzielanie odkształcanego metalu. Złom kruchy. Złom plastyczny. Metoda energetyczna. Metoda równań różniczkowych równowagi. Metoda linii poślizgu i charakterystyk. Własności linii poślizgu. Prędkość płynięcia. Smarowanie hydrodynamiczne w wybranych procesach obróbki plastycznej. Zastosowanie metody elementów skończonych w modelowaniu procesów obróbki plastycznej. Modelowanie z wykorzystaniem MES.

1. Bednarski T.: Mechanika plastycznego płynięcia w zarysie. Wyd. PWN, Warszawa, 1995.

2. Sińczak J.: Podstawy procesów przeróbki plastycznej. Wydawnictwo Naukowe Akapit, Kraków, 2010.

3. Wasiunyk P.: Teoria procesów kucia i prasowania . Wyd. WNT, Warszawa, 1982.

4. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna metali, PWN, Warszawa 1986.

5. Pater Zb., Samołyk G.: Podstawy teorii i analizy obróbki plastycznej metali, Politechnika Lubelska, Lublin 2011.

6. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa 1972.

7. Bathe K.J.: Finite Element Procedures, Prentice Hall 1996, Upper Sadle River, New Jersey 07458.

8. ADINA Theory and Modeling Guide, ADINA R & D, Inc.

Przekazanie studentom podstaw wiedzy z zakresu teorii procesów obróbki plastycznej.

Zapoznanie studentów z metodami analizy i modelowania procesów obróbki plastycznej.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru podstawowych parametrów oraz modelowania wybranych procesów obróbki plastycznej.

Stan naprężenia. Tensor naprężenia. Niezmienniki stanu naprężenia. Naprężenia główne. Koło Mohra. Gwiazda naprężeń. Równania różniczkowe równowagi. Stan odkształcenia. Tensor odkształcenia. Niezmienniki stanu odkształcenia. Koło Mohra. Gwiazda odkształceń. Prędkość odkształcenia. Stan sprężysty. Związki między naprężeniem a odkształceniem. Energia odkształcenia sprężystego. Wytężenie odkształcanego metalu. Wybrane hipotezy wytężeniowe. Wykresy stanów mechanicznych. Stan plastyczny. Krzywa płynięcia materiału. Miary odkształcenia plastycznego. Hipotezy umocnienia. Związki między naprężeniem a odkształceniem w zakresie dużych odkształceń, Praca odkształcenia plastycznego. Tarcie w obróbce plastycznej. Modele tarcia w analizie procesów obróbki plastycznej. Metody wykorzystywane do oceny tarcia. Tarcie w typowych procesach obróbki plastycznej. Mechanizm plastycznego odkształcenia metali. Rozdzielanie odkształcanego metalu. Złom kruchy. Złom plastyczny. Metoda energetyczna. Metoda równań różniczkowych równowagi. Metoda linii poślizgu i charakterystyk. Własności linii poślizgu. Prędkość płynięcia. Smarowanie hydrodynamiczne w wybranych procesach obróbki plastycznej. Zastosowanie metody elementów skończonych w modelowaniu procesów obróbki plastycznej. Modelowanie z wykorzystaniem MES.

1. Bednarski T.: Mechanika plastycznego płynięcia w zarysie. Wyd. PWN, Warszawa, 1995.

2. Sińczak J.: Podstawy procesów przeróbki plastycznej. Wydawnictwo Naukowe Akapit, Kraków, 2010.

3. Wasiunyk P.: Teoria procesów kucia i prasowania . Wyd. WNT, Warszawa, 1982.

4. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna metali, PWN, Warszawa 1986.

5. Pater Zb., Samołyk G.: Podstawy teorii i analizy obróbki plastycznej metali, Politechnika Lubelska, Lublin 2011.

6. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa 1972.

7. Bathe K.J.: Finite Element Procedures, Prentice Hall 1996, Upper Sadle River, New Jersey 07458.

8. ADINA Theory and Modeling Guide, ADINA R & D, Inc.