Programowanie maszyn CNC

obowiązkowe

Cele przedmiotu

C1. Zapoznanie studentów z zasadami programowania maszyn CNC

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie programowania i narządzania maszyn sterowanych numerycznie.

Wymagania wstępne

1. Wiedza z zakresu sterowania i podstaw obróbki skrawania oraz projektowania procesów technologicznych.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń sterowanych numerycznie.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.

4. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.

5. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.

Idea sterowania numerycznego maszyn i urządzeń. Podstawowe pojęcia z zakresu programowania i obsługi maszyn sterowanych numerycznie. Podstawowe pojęcia z zakresu programowania i obsługi maszyn sterowanych numerycznie. Rodzaje układów sterowania, układy współrzędnych i klasyfikacja ruchów. Rozwiązania konstrukcyjne obrabiarek i centrów obróbkowych sterowanych numerycznie. Analiza programu MTS w zakresie programowania tokarki SN i symulacji jej pracy. Analiza programu MTS w zakresie programowania frezarki SN i symulacji jej pracy. Programowanie w trybie ISO oraz konwersacyjnym na przykładzie tokarki TPS 20 N1 OSA-200, frezarki FYS 16NM. Idea programowania dialogowego na przykładzie plotera frezującego BNF-703.

1. Instrukcje programowania i obsługi maszyn numerycznych.

2. Dokumentacja frezarki CBKO FYS 16NM i tokarki CBKO OSA 20 L.

3. Dokumentacja do symulatora CNC toczenia i frezowania MTS.

4. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, WNT, Warszawa, 2000.

5. Kosmol J.: Serwonapędy obrabiarek sterowanych numerycznie, WNT, Warszawa, 1998.

6. Pritschow: Technika sterowania obrabiarkami i robotami przemysłowymi, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1995

Student posiada wiedzę teoretyczną z zakresu budowy obrabiarek i ich sterowania,

Student potrafi napisać program w kodzie ISO na obrabiarkę sterowaną numerycznie,

Student ma ogólną wiedzę na temat konstrukcji narzędzi,

Student potrafi przygotować sprawozdanie z przebiegu realizacji ćwiczeń.

F1. – ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń

F3. – ocena aktywności podczas zajęć

P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników, kolokwium zaliczające z całego materiału – zaliczenie na ocenę*

P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu

Godziny kontaktowe z prowadzącym 15W, 30L

Obecność na konsultacjach - 5h

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą - 10h

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych- 15h

Przygotowanie sprawozdań - 15h

Przygotowanie do zadania sprawdzającego -10h

Razem - 100h

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego - 2

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych - 2.4

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4